دیوان عدالت اداری کارگران شاغل در کارهای با ماهیت دائم را از ارائه‌ی نامه‌ی عدم نیاز از سوی کارفرما معاف کرد.
آرمین خوشوفتی کارشناس روابط کار: هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، کارگران شاغل در کارهای با ماهیت دائم را از ارائه‌ی نامه‌ی عدم نیاز از سوی کارفرما معاف کرد. با رأی دیوان مسیر کارگران برای رسیدن به این حق هموارتر شد.
آیین نامه‌ای داریم که در بهمن ۱۳۹۸ به تصویب هیئت وزیران رسیده است. این آیین‌نامه که به استناد تبصره یک ماده ۷ قانون کار نوشته شده حداکثر زمان تعیین شده برای کارهای غیرمستمر را ۴ سال می‌داند.
بنا به تعریفی که در این آیین نامه آمده است ما دو نوع کار غیر مستمر داریم. گروه اول کارهایی هستند که در کارگاه‌های موقت انجام می‌گیرد. مثل ساختمان‌سازی و یا فعالیتهای مربوط به سدسازی و راه‌سازی و… که در این مورد، کارگاه‌ها به صورت موقت ایجاد شده و با پایان پروژه عملا کارگاهی هم دیگر وجود ندارد.
گروه دوم کارهایی هستند که در آن کارگران در یک کارگاه دائم کار می‌کنند اما کاری که آن‌ها انجام می‌دهند ماهیت غیر موقت دارد؛ مثل ساخت سوله در شرکت ایران خودرو یا راه اندازی یک خط تولید جدید در شرکت پتروشیمی که در این موارد، کارگر مأمور به انجام کار مشخص در یک کارگاه دائم می‌شود.
به غیر از این دو گروه، باقی کارها کارهایی با ماهیت دائم هستند و در اینصورت است که کارگر بعد از پایان قرارداد کار بدون نامه از جانب کارفرما می‌تواند درخواست بیمه بیکاری دهد تا برای او پرونده بیمه بیکاری باز شود.