فرشاد اسماعیلی، پژوهشگر و مشاور حقوق کار: بیکاری ناشی از تعطیلی کارگاه از موارد دریافت مقرری بیمه بیکاری است.
بیکاری کارگر به لحاظ تعطیلی کارگاه نافی استحقاق او به استفاده از مقرری حق بیمه بیکاری شناخته نشده و استحقاق او به استفاده از مقرری حق بیمه ایام بیکاری صحیح و موافق قانون تشخیص داده شده است.
بر‌اساس ماده ۲ قانون بیمه بیکاری مصوب ۱۳۶۹/۰۶/۲۶ مجلس شورای اسلامی: «بیکار از نظر این قانون بیمه‌شده‌ای است که بدون میل و اراده بیکار شده و آماده کار باشد». به عبارت دیگر بر‌اساس ماده مذکور، پرداخت مقرری بیمه بیکاری نسبت به کارگرانی اِعمال می‌شود که آماده به کار بوده و بدون میل و اراده خود بیکار شده باشند؛ بنابراین ویژگی آمرانه قواعد و مقررات در حقوق کار اقتضا می‌کند که توافق کارگر و کارفرما تأثیری در عدم برخورداری کارگر واجد شرایط از دریافت مقرری بیمه بیکاری نداشته باشد. مفهوم میل و اراده مفهومی اساسی در جهت رد و تأیید درخواست بیمه بیکاری کارگر است.
در موارد ذیل مصادیق مهمی از میل و اراده کارگر بررسی می‌شود که می‌تواند به درد کارگران بخورد. در ایام همه‌گیری ویروس کرونا یکی از اتفاقاتی که اشتغال کارگران را تحت تأثیر قرار داد، تعطیلی موقت کارگاه به علت‌های مختلف است. گاهی کارگاه تعلیق شده یا بخشی از کارگاه تعطیل شده، کارگاه موقت تعطیل شده یا کارگاه واگذار شد. وضعیت حقوقی بیمه‌شده در مصادیق مختلف بیکاری بدون میل و اراده، محل نزاع حقوقی است.